De sculpturen van de katten die op de muur worden bevestigd en zo dankzij een dimensie verschuiving een vervreemdend effect met zich meedragen, vormen ook een onderzoek naar echtheid en naar materiaal. Ze zien er keramiek uit maar eigenlijk zijn ze opgebouwd uit een houten structuur met daarop een amorfe laag plaaster en een blinkende afwerkingslaag in witte lakverf. Ze zijn nog net herkenbaar in vorm maar door de verschuiving in vlak krijgen ze een andere perceptie. Ook is het gebruiken van katten iets wat in de kunst haast not done is en zo het subject van de kunst an sich in vraag stelt.